Autor: Jacek Kowalski
Zespół punkrockowy Kobranocka uaktualnia tekst swojego przeboju z przełomu lat 80. i 90. "Kocham cię jak Irlandię". Czy stanie się on dziś hymnem polskich emigrantów, "pieśnią polskich tułaczy"?
Jacek Kowalski: -Lubisz Irlandię?
Andrzej „Kobra” Kraiński: -Ale pytasz mnie o piosenkę czy o kraj?
J.K.:-Jedno i drugie.
A.K.:- I piosenkę, i kraj bardzo lubię. Jeśli chodzi o piosenkę, to ma ona bardzo osobisty tekst. Śpiewam o miłości, o niespełnieniu. Irlandia była dla nas wtedy (lata 80.) uosobieniem romantyzmu, krajem zielonym, pełnym bajkowych skrzatów. Mieli podobną historię, podobnie walczyli o niepodległość jak my. Kochaliśmy ich za to. Ja ich kochałem i kocham do dzisiaj.
J.K.: -Mam przed oczami nowy tekst "Irlandii", AD 2006. Sytuacja jest trochę inna. Facet żegna dziewczynę - jedzie do pracy, tuła się jak tysiące innych Polaków w Dublinie, a na dodatek ma pretensje, że musi płacić podatki w Irlandii i w Polsce. Romantyzmu jakby mniej.
A.K.:- Bo czasy się zmieniły, choć brzmi to banalnie. Nie, naprawdę, my kochamy Irlandię tak jak kiedyś: romantycznie i podniośle. Ale nie można nie zauważyć, że Polacy jeżdżą na potęgę na Zieloną Wyspę do pracy. Podobna historia, Leprekorny i tak dalej - OK. Ale są jeszcze zupełnie inne kwestie, wiążące nas na nowo z Irlandią. Sam mam paru znajomych, którzy zostawili rodziny i zapieprzają w Dublinie od świtu do zmroku. Dlaczego? Bo sytuacja ich oczywiście do tego zmusiła.
J.K.:-A gdyby Ciebie zmusiła - wyjechałbyś tam?
A.K.:- Wiesz, jak dotąd nie skalałem się pracą (śmiech). A poważnie: nie wiem, czybym pojechał. Wolę nie wiedzieć.
J.K.:-Graliście "Irlandię" w Irlandii?
A.K.:- W ogóle jeszcze nie zagraliśmy koncertu w Irlandii. I uważam to za duży błąd. Wiem, że w samym Dublinie jest bardzo dużo Polaków, więc byłoby dla kogo zagrać. Może w przyszłości się uda. Bardzo byśmy chcieli.
J.K.:-Życzę Wam tego.
Źródło: Gazeta.pl
|